Mia Cara

Mia Cara...

Sana son yazışı…

İlki umutlarla doluydu. Bu ise kesinleşmiş bir son.

O'nu, kışın keskin soğuğunda yalnız bırakmayan sıcak gözyaşlarıydı. Zamandan mıdır yoksa görünenin hakikatliğinden midir bilmez ama hiç gelmeni beklemedi zaten. Sadece kabul etti ve gereken duygulara izin verdi.

Mia cara...

Bahar geldi, çiçekler açmaya başladı.

O'nun da yeniden yeşerme vaktiydi. Sıcak gözyaşlarıyla yeniden çiçek açacaktı. Anlamayana anlatmayacak, anlatarak değersizleştirmeyecekti.

Çünkü ne kendisi ne de duyguları değersiz değildi.

Bu yüzden sana sustu ve kabul etti. En büyük kırıklığı senden görmüşken… Sana açar mıydı bir daha hislerini.

O şimdi bahara doğru Mia cara... Her gün biraz daha az severek yok oluşunun seyrinde.

Mia cara...