Sensiz

Gözlerimin ucunda bir yalnızlıktı boşluğun 

Işık mı loştu sensizliğim mi 

Hayatım bir çıkmaz içinde sarhoştu

Sense benden kalan bir hiçlik gibi

Süzülürdün gecenin içinde gözlerime

Silmekten harap olurdum senli gözyaşlarımı sensiz…

Kimsenin duymadığı bir çığlıktın içimde 

Gözlerimde yanan alevler beni yakarken 

Bi çıkıp gelsen diye dua ederdim

Yüreğime su serpsen artık kül olup bitmesem

Bu kadar zor muydu oysa sevmek

Kelimelerde seviyorum demek kolay 

Yaşarken bin bir emek 

Ben emek vermeye razıydım

Bilsen neler yaptım senli hayallerde sensiz…

Sana söyleyebilmek bile bir hayaldi kimsesiz 

Bu kaçıncı geceydi bilmem kaçıncı iz

Peşinden sürüklenen bir ben bir de sen

Bunlardan habersiz 

Senli hayallerimde sildim gözünün yaşını sensiz …

Hani bütünün eksik parçası gibi

Bulmuşken kaybetmenin sızısı gibi

Hiçliğin kalabalığı ve bazı şeylerin imkansızlığında öylece kalınan çaresizlik gibi 

Öylece garip öylece eksiğiz

Sen bensiz ben sensiz …