Gölgelerin Güçsüzlüğü Adına

Seni mavileşen yaprakların yurduna götüreceğim

Pazartesilerin eteklerinin zil çaldığı

Üzüm yapraklarının yerlerden toplandığı

Çocukların çamurdan minik heykeller yaptığı

Plastik kokmayan bir bahçeye ekeceğim

 

Benim soyum kalbinin ortasındaki zerreden gelir

Yurdum zifiri, ışığım kirlidir

Gözleri yuvalarından fırlayacak kapkaççılar

Bin dereden bin su getirir

O acı suda yıkanarak kirlenir

 

Ben seni tutup parmak uçlarından

Şebboy kokan okullara yazdıracağım

Kırmızı pabuçların lekelerle temizlenirken

Şiirlerini tam uyaklarından yakalayıp

Kuvvetle güneşin üstüne üfleyeceğim

 

Bende geceler büyüksüz ilk bayram kokar

Vadettiğin çiçekler rahmimde eriyip solar

Okumaya en hevesli çocuğun suyunu sıkıp

Bir iş yerinde sigortasız ayakçılığa koyar